baba: oğlum mehmet, oturur musun lütfen yerine. bak rahatsız etme insanlar. (ne kadar da kibar ibneye bak hele). kusura bakma vedatcım kuduracağı tuttu bizimkinin.
ortam sesi: çaaat!
baba: ahhh oğlum eşeğin oğlu gel buraya. demedim mi sana kıracaksın diye. bak gitti işte vazo. vedatcım çok özür dilerim kardeşim, hayvan herif laftan anlamıyor işte. mehmet gel buraya yavrum. vedatcım bize müsaade kusura bakma tekrar. oğlum eve gidelim sorucam ben sana.
baba: ulan pezevengin oğlu otur dediğimde niye oturmuyosun laaan küüüüttt (ilk çentik). koşturma diyoruz koşturuyorsun, alttaki komşuları bile kapıyı çaldı koşturma demedim mi lan küüüttt (çentik 2). bi şeyleri kıracağın belliyi, uyardık onu da dinlemedin küüüttt (çentik 3). ulan vedat abin o vazoya ne kadar para bayıldı biliyon mu sen. 3 kuruş para kazanıyoruz boğazımıza yetmiyo bi de senin piçliğine mi para dökecem itin oğlu küüüüttt (çentik 4)
tanım: uygun ortamda bulunulmaması nedeniyle o an için çocuğunu dövemeyen babanın her ihlali aklının bi yerine yazması durumudur. çocuğun aleyhinedir çünkü ne kadar çok birikirse dayak o kadar sağlam olacaktır.
