sevgisiz, bunalımlı anne tribidir. çocuğa küçük yaşlarda, hele ki erkekse, ağlamaması gerektiğini öğretmeye çalışır böyle anneler. çocuğun ağlamasını güçsüzlük sayarlar, kendi çocuklarının güçsüz olmasına tahammül edemezler. ondan da bildikleri tek yola, güçsüz insanların yoluna başvrurur, döverler. bu devran böyle sürer gider.
hıçkırarak koltuğun üstünde uyuyakalan çocuktur. akşam yemeği vaktinde uyandırmaya başına gittiğinizde uykusunda bile içini çektiğine şahit olursunuz, yediğiniz içtiğiniz zehir olur akabinde. büyüyünce kendisi de yapmaz aynı şeyi, bilakis çocuğunun üstüne titrer.
