ne zaman kar yağsa bulunduğum yerin,yaptığım işin,konuştuğum kişinin,o an var olan en önemli şeyin dahi önemsiz kaldığı,içimden çocukluğumun sevinç çığlıklarıyla çıktığı kollarını iki yana açıp başını geriye düşürerek yaptığı eylem.
(bkz: mutluluk)
-ağzını açıp, kafasını pamuk tarlası kıvamındaki gözyüzüne çeviren kişilerin yaptığı, karı ağzının içine sokma eylemi.
-ayrıca teomanın sevdiceğinden isteği;
"kar tanesi ol, kon dilimin ucuna,
kar tanesi, eri ağzımda"
