balıkların merak güdülerinden faydalanarak avlanma sanatı. bir kere müptelası olundugunda diger tüm av tekniklerini gecersiz kılar. olmazsa olmazları; sessizlik, haraketsizlik ve iyi kamufle olmaktır.
genel kanının aksine tekniği tamamlamak için bazen ilgi çekici sesler ki genelde tok ve ritmik sesler çıkarmak ve bazen kendinizi gösterip tekrar gizlenmeniz gerekebilir. söz konusu tamamlayıcı tekniklerin uygulanıp uygulanamayacağı mera durumu, dalış dönemi ve av türü gibi pek çok kritere bağlı olarak değişebilir.
Balık çağırarak avlanma stilidir. Öncelikle agaşon yapılacak yer satıhtan belirlenmelidir. Bu eriştelik yığınları, kaya bentleri, çukurluklar, arkasına saklanılabilecek her şey olabilir. Daha sonra iyi bir ördek dalışı ve süzülme yapılır. Son metreler palet çırpmadan, adeta ağır çekim düşer gibi olmalıdır. Daha sonra sütre gerisine yatıp, kol hafif kırık ileri uzatılmış vaziyette uzanılmalıdır. Bazı avcılar kesin sessizliği tercih ederken, benimde dahil olduğum bazı avcılar da kalp atım sesi gibi ritmik ve tok sesler çıkarmaktadır. Yalnız vücudun kıpırdatılmaması, hele ki başın sağa sola oynatılmaması hayvanı ürkütmemek adına önemlidir. Daha sonra gelen hayvana atışın yapılması gerekir. Burada dikkat edilmesi gereken, balığın gelişine atış yapılmaması gerektiğidir. Bu atışlar genelde balığın sağından solundan geçer. Bu yüzden balığın yaklaşıp, yan vermesi beklenmelidir. Atışlar kafa arkası tabir edilen bölgeye yapılırsa balığı almak kolaylaşır. Vurulan hayvan mümkün olan en kısa sürede alınıp, etini yırtıp kaçması önlenmelidir. Vurulan balık son bir hamleyle kurtulmasın diye şişten çıkarılmadan, dizgiye solungaç kapağından sokulup, ağzından çıkarmak suretiyle geçirilmelidir.
Son olarak en büyüğünü, en iyisini vurayım derken hiperventilasyon yapıp, apnea sürenizi aşıp kendinizi lütfen riske sokmayın. Hiç bir balık sizin hayatınızdan daha değerli değildir.
