tuvalette mahsur kalmaya*yeğlenir bir duruşu olsada, toplum içinde alınan tepkilerden sonra tuvalette mahsur kalsaydım* daha iyiydi gibi bir düşüncenin bütün benliği kaplamasıyla sonuçlanıp, içinde bulunulduğu durum itibariyle çıkılan ağaçtaki meyvelerin hamımını mamını yedikten sonra özdeyişin devamının vuku bulmayıp salak durumuna düşülerek kurtulunması en büyük temenni olan eylem.
(bkz: madem inmeyi bilmiyosun neden çıktın)
