asla bitemeyecek bir zelzeleler serisidir. fakir bir çoçuğun gözünden bakmak da, değildir. fakir bir çoçuk, en azından orta gelirli olan çevresi tarafından dikkat çeker. az da olsa yardım yapılır. zar zor ekmek bulsa da, o onu idare eder en kötü ihtimalle. kimi zaman aç yattığı zamanlar da olur. belki evet ama asla o kıtanın çoçukları gibi, değildir hali. sabahları pislikten yüzüne konan sineklerle uyanmaz , ya da su bile olmayan bir yerde, çamurlu suya sarılmaz aniden. annesinin peşinden hiçbirşey olmadığını bile bile koşmaz, kardeşlerinin açlıktan ölmüş cesetlerine bakıp sıranın ne zaman ona geleceğine kendine sormaz. ve bir sabah kalktığında ölmüş olarak bulunmaz mesela.
1-dünyanın küreselleşmesini sadece internetten alışveriş ve google earth mucizesi olarak algılayan başka insanlarla dolu bir dünyada yaşadığınızı.
2-ajitasyon edebiyatı yaparak, suçu kendi aç gözlülüğünde değil tanrıda bulanların sayısının ne kadar çok olduğu. herkesin sorumluluktan uzak kalmak için kendini aklayacak bahaneler üretmede ne kadar başarılı olduğunu.
3-milyar dolarla oynayan insanların arada bir size uğrayıp, biraz yardım yapıp üzerinizden çeşitli konularda rant elde edecek kadar adi olduğunu.
4-dünyada asla eşitlik diye bir şey olmadığını, üstünlüğün ancak düşünmeyle varılacak hakikati kavramada olabileceğini.
5-içinde bulunduğunuz durumda sizden öncekilerin (atalarınızın) payının büyük olduğunu, bu yüzden soy denen şeyin pek bir esprisi olmadığını.
anlayabilirsiniz.
yok eğer, güney afrika cumhuriyeti gibi 1. sınıf sömürge ülkesindeyseniz, tıpkı yukarıda yer alan 1. maddedeki gibi yanıbaşınızda açlıktan ölenleri umursamamanız olasıdır.
