"Sorunsal" ve "gerçeği" kelimeleriyle birlikte uludağ sözlük yazarlarının joker kelimesidir.
Her ne kadar başlıklarda diğer ikisi kadar yer bulamasa da, sıkışılan anlarda, konuyla ilgili yüzeysel bilgi sahibi olunan durumlarda can simidi olur; ayrıca yazan kişiye değişik bir aura, ahah, yani hava katar.
bütün batılı ustalarını okuduğumda bizde çok yanlış değerlendirildiği sonucuna vardığım bir edebi tür. bizde hemen özdeyişlerle vecizelerle bir kefeye konuyor.
bence tamamen farklı -belki onlara da karşı (özdeyişler) bir tür aforizma. eğitici, öğretici (didaktik), ders veren değil, aksine bu anlayışla dalga geçen, ters köşeye yatıran, eleştirel, sorgulayıcı, yeni bakış açıları araştıran bir tür bence.
en büyük ustaları da: lichtenberg, kraus, lec'tir...
hepsinden birer örnek:
Hedefe giden en kestirme yol, en tehlikeli yoldur. Çünkü bu mermilerin gittiği yoldur. Stanislav LEC
Kadın hayattaki her işe cinsiyetiyle katılır. Hatta ara sıra aşka bile! Karl KRAUS
Habire kitaplardan not alıyordu ve okuduğu her şey kafasından teğet geçip başka bir kitaba giriyordu. Georg Christoph LICHTENBERG
Bizim öyle ulaşılmaz bir halimiz, tavrımız yok. Uzaya da çıksak, meslek lisesinin tuvaletinde bir sigarayı 10 kişi dönmüş adamlarız. Atomu biz parçalasak, birisi çıkar "Ben bu adamlarla ot içtim, çok kıyak adamlar." der. Bizim bir özetimiz yok, filmlere konu olacak adamlar değiliz, belki kalemi sağlam bir yazar hayat hikayemizi yazmak ister, sıra bize gelince onun da mürekkebi biter. Girdiğimiz her savaşı kazansak dahi, eksikliğimizden ödün vermeyiz. Silik değiliz, çok güçlü olduğumuz da söylenemez. Kendimizle girdiğimiz bir kavganın mağluplarıyız. En büyük bağımlılığımız yere düşenin elini tutmak. En kaçınılmaz sonumuz ise, ayağa kaldırdıklarımızdan bir tekme yemek. Kusursuz değiliz, tabi iyi niyetli olmak bir kusur ise.
