Affetmeyi seçtiğimizde kimse bize borçlanmayacaktır. Diğer insanın da sizi affetmesini veya sizin istediğiniz gibi olmasını beklemeyin. Affetmek, başkası için değil, sadece kendimiz için yaptığımız bir özgürleşme seçimidir.
vazgeçtiğimizin ispatıdır. "affedilen vazgeçilendir. o affedildi çünkü o'ndan vazgeçildi" der küçük iskender.
ki oturulup kafa yorulduğunda çok da doğru bir önermedir. zira birisini affettiğinde artık hangi konu için affetmişsen o konuda o kişinin ne gibi tepkiler verebileceğini, nasıl davranacağını bilyorsundur, gün gelir aynıinsan başka bir konu için senden özür diler ve affedersin. bu böyle böyle affedildikçe affedildikçe başka konular başka konular derken, uzar gider tararlar takrarlar derken, "eeh yeter artık yap yap özür dile nereye kadar" fikrine düşsersin sen de. ve gün gelir, umursamamaya başlarsın yaptıklarını. bir nev'i vazgeçiştir karşındakinden adım adım, her affediş.
