Affetmek egolarından sıyrılmış ulu insan eylemidir ve bilgelikleriyle sizi ezip geçerler.
Birinin hatasını affedecek kadar iyi ama o hatayı hiç işlenmemiş sayacak kadar aptal değillerdir.
Affetmek, artık onu düşünmeyerek, önemsemeyerek, kafadan silerek, kişinin kendisi kafasını boşaltmasıdır. karşısındakini kaale almayıp, onu kendisine karşı değersiz hissettirmesidir.
sağımız solumuz pişkinlerle doluyken pek de işe yaramayacak olan sözdür. affedersin, yüzsüz adam/kadın yine yapar aynı şeyi, sonra suratında pişkin bir sırıtışla gelir yanına yine affet diye. intikam mı alıyorsun enayilik mi ediyorsun bilemezsin...
bir insanı affetmek ya da affetmemek diye bir seçenek sunmam açıkçası, olaylara pek takılmam ben. çünkü vakit nakittir, oyalanamam saçma sapan egolar ile.
