romada sonsuzluğun kişiselleştirilmiş hali ya da sonsuzluk tanrıçası, kendi kuruğunu yiyen bir yılan olarak tasvir edilir ve sonsuzluk ve zaman kavramlarını açıklamak için kullanılabilecek en uygun anlatım da belki de budur. başlangıçtan ne kadar uzaklaşırsanız başlangıca ve aynı zamanda sona o kadar yaklaşırsınız.