daft punk'ın kanımca en iyi şarkısıdır. bu şarkı hayata benzer. önce bir hazırlık devresi vardır. burada tempo yavaştır, bass ağırlıklıdır. şarkının ortalarına doğru, esas olay başlar. o elektroyla gaza gelmemek olmaz, olamaz. gaz bittiğinde, bir çan sesiyle herşey durur. sonrasında sonsuz bir huzur, uzaktan gelen hafif, rahatlatan bir müzik. cennet gibi. ne zaman dinlesen gözlerimi kapatır, kendimi bir anime dünyada hayal ederim. karşımda minik bir embriyo. önce elleri, ayakları oluşur. gittikçe gelişir bünyesi. doğduğunda, gerçek macera başlar. yıllar yılı kovalarken o büyür, adam olur. bir gün, sonunun geldiğini hisseder. tam hayatın tadını çıkarmaya başlamışken, tam daha fazlasını istemişken bir anda her şey biter. ölmüştür kendisi.
*ayrıca havayı yarabilen, hava içinde mininum direnç ve sürtünme kuvvetiyle yol alabilen demektir.
insanı gecenin 4 ünde kendinden geçirebilen bir daft punk şaheseridir.
bu şarkı acayiptir, sonlarda çalan sakin kısım uçurucu etkidedir, kesinlikle tarif edilmesi zor hisler yaşatır. http://www.youtube.com/watch?v=L93-7vRfxNs
müzikal yaratıcılıkta uzaya çıkmak nasıl bişeydir gösterir bu şarkı. her gongtan sonra başka şeyler hissettir. daft punk utanmadan en özelimize girip bilinçaltımıza dokunmuştur bu şarkıyla. o sebeple biraz ayıplı bir şarkı.
