kim ne yapmışsa yapmış artık. olan olmuş yıllardır desteklediğin 5 yaşından 25 yaşına kadar her kaybettiğinde üzülüp ağlayıp kazandığında sevindiğin, sırf rengi diye lacivert okul hırkası üzerine sarı tokalar iliştirdiğin, holigan olmadan taraftar gibi sevdiğin, delisi olmadan hep kazansın istediğin, çocukluğunun belki de ilk kavga sebebine niye sırt çevirsin insan?
ben sonradan FENERBAHÇELi olmuş kimse tanımadım ömrümde. herkes aileden ya da kendini bildiği andan itibaren taraftar olmuştu. insan hayatının bir parçasından vazgeçebilir mi?
ben vazgeçmedim bir kaç adam yüzünden. zira benim taraftarı olduğum takım o adamlardan oluşmuyor. benim taraftarı olduğum takım sahaya 11 kişi de çıkmıyor. benim taraftarı olduğum bir takım da yok aslında benim üyesi olduğum bir aile var daha çok.
terörist aponun tuttuğu takımı tutmak yerine mustafa kemal atatürk'ün ziyarette bulunduğu klübü tutuyordur.
beşiktaştan 36 puan fark yediği 2002-2003 sezonunda dahi stadını full dolduran taraftara sahip klübü tutuyordur. *
