bir önerme. değerli yazar kardeşlerimin karşıt savlarıyla doğruluğu yanlışlığı konusunda daha net fikir sahibi olabileceğimiz bir önerme.
evveliyatla berirtmeliyim ki bu önermeye, kesinlikle ve kat'i suretle kendi karakterimden, mizacımdan ari vaziyette değerlendirme yaparak vardım.
benim dedemin adı erkan. kendisinde adeta peygamber sabrı var imiş. şahsına yönelik çirkin saldırılara aynı orantıyla cevap vermek yerine vakur ve ibretlik ifadelerle muhatabını mahcup eder adeta yerin dibine bazen de itin götüne sokarmış. gençliğinden itibaren bu yönüyle köyde sivrilmiş. ahalide, "amaaan genç daha bu. şöyle bir 30'una gelsin hırız hastası olur. hepimize analı bacılı, emmeli gömmeli küfürler eder. bekleyin hele" düşüncesi hasıl imiş.
gel zaman git zaman erkan dedemin aynı çizgide kaldığı ve salon beyefendisi kimliğini koruduğu sabit olmuş. o yüzden ahali ona taş erkan lakabını takmış. yalnız bu lakapın seçilmesinde dedemin adeta bir sabır taşı olmasına mı yoksa büyüyüp toparlanan memelerine mi bir gönderme var o konu netliğe kavuşmuş değil.
neyse değerli kardeşlerim, bir ikinci örnek de ilkokulda tanıma fırsatı edindiğim erkan ve serkan ikizler. biz onlara bluz bıradırs diyor idik lakin erkan özelinde hitabımızı sabırlı erkan olarak belirlemiştik. kendisi de, dedemden iyi olmasın, resmen bir nefis hakimi idi. nefsine yenik düşmez, öfkesini saklar, kendinden olmayanı bile hürmet ve sevgiyle karşılardı.
ve daha böyle nicesi değerli kardeşlerim. 56 yaşıma geldim, daha adı erkan olup da sinirli, öfkeli, gıcıklık kumkuması bir zatı şahane ile tanışmadım. allah erkanları çevremizden eksik etmesin.
