Ne zaman biri adres sorsa her defasında büyük bir keyif ve zevkle yaptığım süper olay. Onceligim, eğer varsa çıkmaz sokak, yahut otobana sokup gideceği yerden iyice uzaklaştırmak...
Adamlar beni usul usul dinledikten sonra öyle bir gidiyorlarki, kahkaha atmaktan alikoyamiyum kendimi..
bir akşam, yoğun geçen yüzme antremanından sonra kardeşimle tam evin önüne geldik, apartmana gireceğiz, arabanın içinden seslendiler ve 435.cadde'nin nerede olduğunu sordular.
valla bilmiyorum ki dedim, yukarıda taksi durağı var, oraya sorun isterseniz diye yolladım adamları.
sırtımı dönünce kardeşimin boş bakışları ile karşılaştım. "abi, burası ya 435.cadde" dedi.
o zamanlar neredeyse on senedir caddenin adını unutmuşum oksijensizlikten.
