Bunların yarım düzinesini yolda yürürken insanın eline zorla tutuşturuyorlardı bir ara. Altın varaklı kapaklı, birinci hamur kağıda basılı, zavallı ağaçların boş yere değersiz çöplere dönüşmesine neden olmuş şeyler.
Hayatta kitap atmadım ama evde şömine olmadığından bunları atmıştım.
Aslında iceriği kedicikleriyle süslese yok satacak hoş ama boş kitaplardır ayrıca tuvalet kağıdı olarak dakullanılabilmek gibi meziyetleri de vardır...
