Her girişimde “ allahım lütfen kimseyle kavga etmeden işimi hallediyim” diye dua ettiğim ve her çıkışımda “ çok şükür bugün de bitti.” Diye şükrettiğim yerdir.
takım elbiseli adamların ve yüksek topuklu kadınların bolca bulunduğu yerdir. personeller çalışma yerinin koşullarına göre evrimleşmiştir. ağzına kadar dolu asansörde boş yer yaratabilirler. bu insanımsı varlıklar stajerlerin sırasına kaynak yapmada ustadır. benzin depoları çay ve kahvedir. yetişkin bir personel, bir stajere günde 12 defa çay doldurtabilir. takım elbiseli adamlar çenesinin altında bozulmuş tavuk varmışçasına burnu havada yürüyebilir, sizi itebilir, ayağınıza basabilir veya odasından kovabilir.
belki de en fazla kar edinilen devlet kuruluşu. adli sicil kaydı almak için vereceden dilekçeden onu dolduracak kaleme kadar parayla veriyorlar. tüm bunların yanında mühürü basmak için de para alıyor. tam emin olmamakla birlikte ehliyet alım dönemlerinde 300.000 tl ya kadar kar elde etikleri söylenir.
kabus park die gastelere manşet olmus bursa aykırı gençliyinin vazgeçemediyi kafanın güzelken uraya bileceyin tek mekan aslında bi zaman kaybımış gibi dursada gençlerin zamanlarını en iyi geçirdikleri ilk gelen bi insanin milli olabilmesi için cok yardımcı olan bi mekan olup ataturkün altındali atın billurlarını net bi şekilde gördüyümüz bi gençlik meydanıdır adliye..
vazgeçilmez mekan. deli hasanı, elli kuruşa çay içmeyi, bir tlye patates ekmek yemeği, şarapçı erolu, arkadaşlarla para birleştirip çekirdek almayı, yaşanılan yada yaşayacağın bir sürü garip olayını, kavgalarını, köpek sismoyu, dostluklarını, köprü altı tayfası denilen insanlarını asla unutamayacağım ve güzel hatırlayacağım Bursa gençliğinin uğrak yeri. **