Yaşıma basıyorum.
Bağlarım hala sende,
Beklentilerim hala senden;
Adlandır beni
Büyümek gibisi yok.
Kal yaşam git yaşam,
Duraklama...
Durduğumda ismim duymaz beni
Ey tuzaklarda ömür süren
Çakal
Çılgınlık zamanı...
Penceresi yok yaşama,
bir nefes olmaksızın.
Adlandır beni.
Hecele; heceleyiver.
17 yaşımı kaydettim hayatıma
ama sen beni
kendi hayatımda tanımıyorsun,
kendi hayatında olduğum gibi sadece
ve
benim beklentilerim senden.
Olumsuz düşüncelerinle hayatım duraklıyor
Şu anda olduğum sene 200?
Sen ne demiştin bana dair...
Birlikte doğmamış mıydık?
Halen bitme bacak birşeysin.
Ben ne dedimki?
Bile bile
seni seviyorum demek...
seni seviyorum diyebilmek...
uğrunda adsız kahramanlar yaratmak...
sen olmuş ruhumda beni değil seni yaşatmak,
yürek çarpıntım en kızıl günde geleceğim.
saçlarımı darmadağın eden rüzgârında
özleminle kaynayan volkan yüreğim
melekler var sokakta kedi yavruları var
seninle birlikte beni sonsuzlukta bekleyenlerim var
bir ışık doğduğunda betimlenmiş hayallerimin ardında
uzattım iki dağ arasından hayallerimle başımı
kalbine süzülüp anlattım közleşmiş özlemimi
sana baktıkça bensiz bensiz beni düşündüğünü hissedeceğim
geleceği rüyalarına bir bir bedel gibi sorgulu
sokulacağım düşlerine yavaş yavaş
bir beste takıldı dilime güftesi senden ibaret
sözleri sensizlikten bahseden içimden melekler kanatlandı uçuyor
bu meleklerin her biri başka manalar yüklü uzaklaşıyor
meleklerin en hızlısı sana ulaşmadan yanında olmak tek isteğim
her serin rüzgar estiğinde seni özlüyor seni düşünüyorum
kendimle yenişememek çok acımasıca çok çaresizce geliyor
tek yapabildiğim avazım çıktığı kadar susuyorum
seni özlüyorum... üzülüyorum... bekliyorum...
susuyorum....