çocukluğumuzda göze aldığımız en büyük risk dayak yiyeceğimizi bile bile ekmekten kalan para üstünü yemektir.
bir de eve akşam ezanından sonra gitmek tabii.
14 yaşında kendi memleketinden 6 saat uzak ta bir başka şehirde kazandığı okulun ilk sabah yoklamasında tüm hayalleri sönen, fakat bir yarı memleketlisinin sen oku ilerde faydalı olacak deyip bir daha yüzünü görmediğin hocaya kanmaktır.
