ya sen nerden çıktın bakiiim? kaya kovuğundan mı? ne yani şimdi beni doğa ana mı yarattı? benim ilk annem bir mikro organizma mı idi? yani buna nasıl inanalım.
asıl saftiriğin önde gideni siz ve sizin gibiler. allah her şeyiyle ortada iken onu göremiyorsunuz. ve her şeyi tesadüfler denizine bırakmışsınız, odenizin içinde debeleniyorsunuz. ölümün bir son olduğunu düşünüyorsunuz. olum siz kafayı yemiyormusunuz? yani kaybolup gitmek size hayatta acı vermiyor mu? yani siz bu inancınızla nasıl mutlu olabilirsiniz? yazık lan size.
kimsenin birbirinin inançlarına saygısızlık etmeye hakkı yoktur. biz çıkıpta sen her şeyin tesadüfen oluştuğuna inanan kafası boş, beyin fonksiyonlarını ancak yiyip, içip , sıçmaya harcıyor diyor muyuz ?
dünyadaki milyonlarca insanın içinde bulunduğu içler acısı durum. zeus'un oğlu herkül ve allah'ın çocuğu isa hikayesi kadar saçma ve mitolojik bir hikaye. Robert Ingersoll'un bu konuyla ilgili çok güzel bir sözü var idi.
'Dünyada şu an Adem ve Havva hikayesine inanan zeki bir erkek veya kadın kaldı mı? Eğer ona inanan birini bulursanız kafasına hafifçe vurarak tıklatın ve bir yankı duyacaksınız. Kiralık boş bir oda var.'
