Gerçek hayatta kolu bacağı koparken insanların, sanal alemde ayar savaşlarına katılmaktır adem'in utanç anı. ota boka hepimiz şuyuz buyuz diye pankart açarken "hepimiz insanız" yazmamaktır hiçbir yere. Duyarsız olmaktır hayata, olabildiğince. maymun bile sıkılmışken duymam, görmem, bilmem ben oyunundan insanların oynamasıdır hala alabildiğince. yanarken anaların içi izin verilmesidir katillerin semirmesine. Daha uzar gider bu liste ve ben diyorum ki adem' e "babamızdan aldığımız ilk miras, insanlık ! cebimizde"
isanoglu ademin eseri olmadigi icin utanmasina gerek yoktur. hatta kimsenin kimseden utanmasina gerek yoktur. her birey biraz kendisinden utanirsa eger; her sey cozumlenebilecektir.
