öhümm öhüümmm.. kardeşlerim ademle havva maymundur, ademle havva karpuzdur, ademle havva bir fidanın güller acan dalıdır, ademle havva partiküldür, adem ile havva bir simgedir tamam bu güzel işte. burada düsünmeye baslıyalım. adem simgesi elmayı yedi cennetten kovuldu. buda kendi dısımızda olan birseye inanılırsa cennetten kovulacagımız seklinde yorumlanır.* -hatta simdi hepimizin farklı bir kapsam seviyesinde tek varlık oldugumuz sayıklanıyor. öyleyse kendi dısımızda ne demek, kendi dısımızda olan birseye inanmak ne demek, ne sacmalık!- orda adem elma simgesini kullanmasında ne densin, ne dense anlasılırdı. öyle bir haldeki bin sekilde yorumlanabilecek bir simge. bu kadar etralı görünüp yorumlanabilen tabiki karmasık olur.
bütünüyle insan elinden çıkmış bir dünyaya bakıp sonrada sanki kendi dogasında insanın dısında olusturulmus seylerin var oldugu yönünde, dünyanın bir kalıp bizimde uymamız gereken gerceklerin oldugu yönüde inancımız zaten bizim direk cennetten sutlandığımızın delili. adem elma simgesine göre.
dini fanatizim seklinde futbol takımı tutar gibi tartısıp yorumlayan kıcı kırık ucubeler sayesinde dinin suyu çıkmıstır vıcık vıcık olmustur. iste bunlara 'bu odun buna tapın' dediklerinde hiç gık demeden taptıkları zamanları düsündürmek gerekir. bu maymunlar baska bir ülkede dünyaya gelseydi hırıstıyan olurdu veya her ne olursa. nerden nereye insan o zamanlar o kadar gelişmis beyniyle sadece sıcak diye atese tapmıs. haklıdır çünkü o hayatındaki en görkemli ve eşsiz seydi. görebilecegi en uc seydi. simdide hayatında daha bi görkemli olaganın dısında bir kitap var. işte bu evrim degilse nedir?
evrime inanıdıgı için ateistlikle eslestirilmek sadece gelişmemiş kuru bir beyine sahip kişi tarafından yapılabilir. buda ayrı bir alana konu olabilir.
demek ki adem ve havva neymiş, simgeymiş. simge neymiş herhangi birseyin belirleyen anlatan. ama neyi belirleyen neyi anlatan.
