medya size görmek istediğiniz kısmını verdiği için ömründe bir kez adanaya uğramamış gavatlar, "çok krolar abi yeaaa" diye entry gevelemesinler.
haberlerde adana ile ilgili "şöyle güzel bir şey oldu." şeklinde haber olsa ilginizi çekmez kanal değiştirirsiniz ama "adana adliyesinde yine şu kişi şunları doğradı." diye haber yapılınca hoşunuza gidiyor.
bu hislerinizi; sizin sürekli izlediğiniz kanalların yöneticileri de bildiği için size bunu seyrettiriyor. çakallık medyada anlayacağınız.
neyse asıl konu; adana erkeği has adamdır. özü sözü birdir. doğru bildiğini yapar. öleceğini bilse yanlışa doğru demez. ince belli, minnoş yürekli, dar pantolonlu değildir. bir sıkıntınız olduğunda ne sorununuz olduğundan önce nerede olduğunuzu sorar. ölünecekse de beraber olmalıdır çünkü.
Ya da durun şöyle bir köşede, şu şekilde olayım:
Öncelikle, yemesini içmesini bilirler. Bir çok daha büyük şehre kıyasla daha gün görmüşlerdir. Hakkaniyeti bilirler.
Hem Akdeniz hem de doğu insanının kanı hızlandırır yaşamlarını. Sanata kültürel aktivitelere pek heveslidirler. Çukurova'nın bereketinden olacak -adam diksen yetişir- çok sayıda yazar, çizer ve sanat adamı bu coğrafyanın suyu ile açmıştır genç beynini. Bu sofraların bereketi ile donatmıştır zihnini. Nice yazarlar tasvir etmeye doyamamış yine de -Yaşar Kemal'den özür dileyerek- eksik kalmıştır burada yetişen kadının da erkeğin de anlatımı. Sebebi en basit anlatımıyla değişen ve gelişen - hatta yozlaşarak kentleşen- toprakların insanlarının da ister istemez değişmesidir. Buna rağmen tüm o yazılarda okuduğunuz tanımlamaları, şehre girdiğiniz anlardan itibaren kelime kelime görürsünüz. Köylüsünde de kentlisinde de.
Eğlenceli de heriflerdir. Sürekli sanılanın aksine, sadece kebap değil portakal çiçeği kokusunu da aynı seviyede özümsemişlerdir. Pamuk tarlalarının uçsuz bucaksız beyazlığına çokça sevinmişlerdir.
Daha yazılır da yazılır çünkü her coğrafyanın olduğu gibi bu coğrafyanın da taşıran damlası çoktur. Şimdilik yeter.
Not: bu dahil tüm genellemeler yanlıştır.
Kendime not: Çok özlemişim, gidip bir anacığımın babacığımın ellerinden öpeyim, kebabı şalgamı boğup geleyim.
