bu adamı adananın en kalabalık meydanında yakmayan adalet sisteminin amına koyayım. ulan orospu çocuğu bebek lan daha o nasıl kıydın şerefsiz haysiyetsiz yavşak adam. "anne acıyor" demiş. yemin ediyorum gözlerim dolu dolu oldu. allah belanı versin şerefsiz adam. inşallah götündeki bütün damarlar parçalanana kadar tecavüz ederler sana.
Hadım etmek caydırıcı bir ceza mıdır sorusunu akıllara getiren kötü olay.
Zanlıyı Olay yerine götürüyorlar ya hani, orda böyle böyle yaptım diye anlatıyor, işte orada çelik yelek giydirmeyeceksin, bide koruma olarak tek polis olacak, o da öfkeli kalabalığa yetmeyecek, linç edilecek, polis de biz korumaya çalıştık ama elimizden birşey gelmedi diyecek, ne tesadüfse linç olayını gören kamera da olmayacak, kim vurduya gidecek orospu çocuğu.
artık acıya alıştım,
kabuk bağlayan yaralarımın sürekli kanatılmasına,
küçük bir çocuğun isyan eden çığlıklarının bastırılmasına.
bütün bunlara rağmen hala elimden bir şey gelmiyor olmasına,
o şeref yoksunu heriflerin nabzının durduğunu kendi ellerimle asla hissedemeyecek olmama...
ama acıya alışmış olsamda geçmiyor içimdeki sızı, susmuyor vicdanım. konuşmam için bana emirler yağdırıp duruyor. bütün bu olanlar sanki benim suçummuş gibi davranıyor. kötü olan kısmıysa işin bir kısmında benimde payım olduğunu biliyorum. çünkü böyle hastalıklı yobaz bir toplumda sanki hiçbir soru yokmuş gibi, onların istediği kurallara uyarak yaşamasamda yaşayanları da durduramıyorum. sokağa çıkarken elbise giyemeyen arkadaşlarıma giymelerini söyleyemiyorum, hatta bazen kendim bile giyemiyorum çünkü tecavüze uğrarsam sonucunda tecavüzcünün aklanacağını benimse kuyruk sallamış köpek yerine konulacağımı biliyorum. işte bu yüzden bende suçluyum, cesur davranıp her şeye rağmen ayakta durmaya ve kendimi savunmaya yeterince cesaret edemediğim için.
umarım o çocuk büyüyünce bunu hatırlamaz demek isterdim ama tecavüze uğradığı yaş kaç olursa olsun hatırlayacağını çok iyi biliyorum. tek dilediğim bundan sonraki hayatının bunun bir önemi olmayacağı kadar güzel geçmesi.
