Kendiliğinden açılan, pencereler. Gündüz, ortalığın güllük gülistanlık olduğu, gerilim filmlerinde, hava kararmaya görsün. Bir yağmur bir fırtına üstüne kendiliğinden açılan pencereler. Hani alışkın olmasak, sokağa zor atacağız, kendimizi. O kadar sık kullanılmakta, yani.
merak uyandıran diyaloglara sıkça yer verilir: " Selam Sam, bugün Adam'ı gördün mü, telefonu cevap vermiyor da?" " Hayır Jennifer, üzgünüm bugün hiç rastlamadım". "Pekala, çok ilginç, dün akşam bağ evinin çatısını onarmaya gideceğinden bahsetmişti". Allaaaaa, ahanda şenlik başladı. show must go on. Jennifer, sen o Adam'ı , bağ evini unut bacım, unut. gitti sam gittiii.
Ses geldiğinde o yöne koşup sesin nerden geldiğini anlamak. Yani sesin sebebini bulmazsan ölecek misin arkadaşım hayır ama sese doğru gidip bile bile ölmeye gidiyorsun ya deli oluyorum. Korku filminde olduğunu unutan oyuncular var yazık kendilerini heba ediyorlar. Sese gitme, biri arkasını dönmüşse sakin dokunma suratı korkunçlu, yüzünü yıkarken aynaya bakma tamam kurtuldun.
