sevilen adam, sevildiğini hissedince tabi'ki kendisini güzelleştirmek için elinden gelen her tür güzelleşme programını uygulayarak sevilmenin devam etmesini sağlayacaktır.
''Adam, kadın onu severken güzeldi.. Çünkü kadın görüyordu adamın gözlerindeki çam ormanlarını, saçlarındaki afacan güneş sarısını.. Kadın büyütüyordu adamın kıvrılıp giden o mükemmel gülüşünü.. Adam, kadın onu severken güzeldi.. Kadın, adamın omzuna rütbeler, göğsüne madalyalar takıyordu. Olamaz bir kahraman çıkarıyordu erkeğinden. Karşısına geçip bakıyordu ve adam sanki sevildikçe daha da güzelleşiyordu. Kadının gözüyle baktılar diğerleri de adama. Daha önce hiç görmedikleri bir orman var diye düşündüler adamın içinde. Düşündürdü kadın Çünkü gözlerini ödünç verdi onlara kadının gözüyle bakıp adama, kadını kıskandılar hatta.. Hiçbiri bilemedi. Erkeğe ne kadar büyük bir haksızlık ettiklerini bilemediler. Cılız omuzlarının, zayıf göğsünün gürül gürül akan bir hayatı, alışık olmadığı bir dürüstlüğü kaldıramayacağını bilemediler. Ama Allah biliyordu. Evet, bu yüzden sert rüzgarlar saldı üzerine.. Kim yürekli kim korkak, kim tenha kim kalabalık, kim sağlam kim çürük, kim güçlü kim zayıf, kim net kim şüpheli, kim olgun kim ham.. Fırtınalardan sonra hepimiz görelim diye.. Ve gördükte. Oysa bilmeliydi kadın, çünkü ihanetlerle örülü bir örümcek ağı ile kaplıydı erkeğinin geçmiş kapısı. Ama yeni bir başlangıç sanıyordu kendini kadın.. inanıyordu.. Kendisini, kadındaki erkeği, ikisinden oluşanı, sıfır noktası sayıyordu. Artık daha iyi biliyor kadın; adam, kadın onu severken güzeldi.. Bu saatten sonra artık ağlamaz kadın.. insan sevdiğini öldürür evet, kadında öldürdü nihayet.. Sevmeye sebep, sevmeye kudret elleriyle yaptı bunu. Kadın, her zaman olduğu gibi her şeyi görüyor, her şeyi duyuyor ama bu sefer hiçbir şey hissedemiyordu..''
