Kişi ne kadar mükemmel bir dünya ve hatta bir nevi ütopya da hayalet etse de ortaya çıkan korkunç gerçektir.Sosyalizm veya benzer bir rejimle insanlara emekleri kadar kazanacakları ve herkesin arasındaki sorunun üstün bir hukuk sistemiyle çözülebileceği bir dünya pratiktte zor olsa da imkansız değildir.Üzerinde çok düşünülmüş bir hukuk sistemi adaletli gelir dağılımıyla kimsenin kimsenin hakkını yemediği bir rejim oluşturmak pekala mümkündür.Ama burası ütopyanın sınırıdır.Zira hiçbir dünya düzeninde aşk konusunda adalet sağlayamaz,herkesin mutlu olacağı bir ortam oluşturamazsınız.Kesinlikle karşılıksız sevenler ya da tek taraflı mutsuzluklar olacak,bir insanı tek bir insanla daha beraber olabileceğinden bu konuda adalet sağlanamayacaktır.
