türkiye'de olmayan kavram. ismi var anlamı ve derinliği yok. uygulamada yok. maalesef yok. gözümüzün önünde gözümüzün içine baka baka anayasayı çiğneyen, anayasal suç işleyen dönemin başbakanı, şimdinin cumhurbaşkanı var. ama adalet yok. hukuk işlemiyor. çocuk baklava çalar hapsi istenir bizim adalet anlayışımızda. başkaları devleti, ülkeyi soyar anında takipsizlik kararı verilir. ki o kararlar da genellikle gecenin bir körü verilir. ülke uyuyor zira.
özgecan'a ağladık ülke olarak. içimiz sızladı, kelimeler boğazımızda düğümlendi. bir patlama yaşadık. acıdan dolmuştuk millet olarak. adalet yok. olduğuna da inanmıyoruz artık halk olarak. ben de dahil olmak üzere bir çoğumuzun içinden "nasılsa cezaevinde siker atarlar özgecan'ın katilini" düşüncesi geçiyor. adaletin olmadığına en basit örnek bu düşünce tarzımız. güvenmiyoruz çünkü adalete. bunu sağlayanların da allah müstehakını versin.
türkiye'de adalet...
ülke olarak özgecan'a ağladık. üzüldük. o'nun için yapılan gösterilerin birinde bir kızımız çıktı. daha 15'inde tecavüze uğamış ve mahkemece rızası var denilmiş. o kız elinde megafon isyan ediyordu haklı olarak. başkalarının canı yanmasın diye. adalet mi? işte türkiye'deki adaleti o kıza sormamız lazım. cevabı da onda. gerçi vereceği cevap da gün gibi aşikar.
ülkemizde değil, dünya'da olmayan bir kavramdır.
adaleti yakın çevrenizde ve kendi dünyanızda sağlayın.
elinizin uzanamayacağı konularda boşa adalet aramayın, değişmez. anca kendinizi yıpratırsınız.
Tam ve mükemmel olarak kıyamet günü gerçekleşecek olandır. işte o yüzden kıyametin kopması dilenir allah'tan artık şu zamanda. nasipte yazılmış yaşanacaklar başka bir zamanda da yaşanabilir yeter ki artık soysuz nesepsiz nasipsiz kanı bozuklarla aynı gökyüzü altında yaşamayalım daha fazla.
Bizi karanlıktan aydınlığa darlıktan ferahlığa çıkar ya rabbi.
adına saraylar yaptırılan ama içinde adaletin olmadığı kavramdır ve güven gittikçe azalmıştır bu kavrama. insanlar ve devletler adil olmak ve adaleti tesis etmekle yükümlüdür. aksi durumda ihkak-ı hak başlar ki bu tam anlamıyla kaostur.
aklın yolu birdir gibi temelsiz bi sözümüz mevcut. kimse düşünmez ulan aklın yolu bir olsa bu filozoflar dünyası neden sürekli birbiriyle çarpışıyor diye. bu fikri savunanlar avam kısmını temsil ederler toplumda. avam bir olayın en yüzeysel yönü hakkında konuşurken kendini orjinal bi tespit yapıyor zanneder de daha derine inen insanları sapkınlıkla suçlar.
adamın biri çalışır da ortaya bi pasta koyar akabinde insanlar o pastayı yerken fırına teşekkürlerini sunarlar. arabayı üreten mühendisi es geçip tanıtımda ki mankenin elini sıkmak ahmakların tavrı. bilmiyorum, sanırım çalışmakla hata ediyorum. çünkü farkına vardım; çalışıp ortaya bi şeyler koymama karşın sonunda elimde ki pasta dilimi diğerlerinin elindekinden fazla olmuyor ama az olma ihtimali her zaman mevcut!!! insan bu durumda o pasta için çalıştığına yada pastanın tamamını çöpe atmadığına pişman oluyor.
belki de ibn-i arabi gibi bireye yönelmeliyim. toplum olumsuz işini görünce seni hor görür zira eğer iyi bi iş çıkarırsan işi sahiplenmekten daha hızlı bi şey yapmayacaklardır. anlıyorum artık filozofların, mucitlerin neden insanlardan kaçtığını. çünkü iş bölümü diyor üretim dünyası. bu sistem fazlasıyla üretmek için geçerli bi kanun ama çalışmayanların gönlünü hoş tutarken çalışana haksızlık etmek gibi kötü bi huyu var.
örneğin;6 film çekersin de 1 tanesinde geçen kötü bi sahne için yuhalarlar seni, 3 film dereceye girince ise kimse teşekkür sunmaz, öyle bi cafeye çay içmeye gidersin. aklın yolu bir mi??? çalışan hakkını mı alır?? sanmıyorum. doğrusu, çalışmayan çalışanın hakkını yer ve bu gerçeği bilip susan insanlar varsa mesuliyet onların omuzlarındadır.
***
herkes pastadan dilim alma uğraşındayken ben '' bana da herhalde dilim bırakırlar?! bu kadar düşüncesiz değillerdir!!!'' diye geride duruyorum. halbuki o pastanın yapımında en çok ben çalıştım ve bana dilim kalmıyor. adalet mi bu sence??
türkiye' de olan kavram. baklava çalıp 7 yıl hapis alıp, ayakkabı kutularıyla para götürenlerin el üstünde tutulan insanların olduğu yerde adalet kelimesi cuk diye oturur. adalet çalanın, adaletsizlik emekçinin yaftasıdır.
ak parti döneminde sadece bir kadın ismi olarak yansımıştır tüm vatandaşlara. elbette yandaşlar hariç. kimdi o yandaşlar?
ortaya çıkışları ve yükselişlerinin, bu denli zenginleşmelerinin nedeni hep amerika destekli cemaat ve ak parti ortak hareketiydi. şimdinin zenginleri o zamanın mağdurlarıydı. mağduruz da mağduruz diyorlardı.
ak parti'nin ilk yıllarında vatan gazetesi'nde yiğit bulut her şeylerini didikler ve çok ciddi şekilde eleştirirdi. yıllar geçtikçe şartlar değişti. yolsuzluk, yoksulluk ve yasaklar ile mücadele edeceğiz diyen ak parti'den yolsuzluktan nemalanan, yasakları abartılı şekilde uygulayan ve yoksulluğu umursamayan bir ak parti evrimi yaşandı ülkede.
bu süreçte...
uzun uzun yazmaya mecalim yok özeti şu ülkenin amına koydular. tsk desen lağvedildi. kaldı ki hala daha cemaat tsk'da çok etkin. zaten başında da genelkurmay başkanı yok. ordu bu ülkede başsız. hay amk.
dur ne diyordum. adalet...
basit bir kelime ama çok anlamlı. ve bu ülkede herkes için gerekli. hala birilerinin tekelinde olsa da. herkes canı yandığında adalet diye bağırıyor ama çok uzun zamandır kıçımızı yırtıyoruz adalet herkes için diye.
ülke içinde alabildiğine çiğne yasaları, hak hukuk umurunda olmasın, anayasayı paspas yap, insan hakları desen sikinde değil amma aga bu iş öyle ülke içiyle sınırlı değil. tamam sen ülkede at koşturuyorsun şimdilik ama...
uluslararası durumlar var... lahey seni çağırıyor.
