Türkçe'de kelimeler "d" ile bitemeyeceği için yazım hatası olan ancak artık Türkçe'nin istisnaları arasına girmiş kelime.
Hüseyin nihal atsız'ın soyadındaki "at" kelimesi de aslında "ad" dır. Atsız "ad" kelimesinin "at" şekilde yazılması gerektiğini düşündüğü için soyadını "atsız" olarak almıştır.
noolur beni vatan haini gibi görmeyin ama, türk versiyonlarından hiç memnun olmadığım kelimelerdir. şimdi isim bu kardeşim, şekilli olması lazım, söylediğin zaman karşındakini etkilemesi lazım filan. bunun için de güzel kelimeler olması lazım. ama bakıyoruz türkiye'de en çok kullanılan isim neymiş? ahmet yılmaz! buyur, bununla etkile insanları. ama biraz doğu'ya açılsak ne süper isimler var. gerçi iran şeriatçı, ırak da pkk işbirlikçisi ama adamların isimlerdeki karizmaya bak; manuçehr mutteki, hele şu daha süper; hoşyar zebari. nerde ahmet, nerde manuçehr. mikhail saakaşvili de güzel.
isim sadece sosyal bir kişilği temsil etmez, majik anlamda bir kudreti de ifade eder. Eski çağ geleneklerinde bir kişinin ismini bilen kişi o kimseye majik etki yapabilme kudretini de elde etmiş sayılırdı. Eski dinsel metinlerden olan popol-vuh'ta da bu açıkça ifade edilmiştir.
Örneğin bir kızılderili, beyaz olan birine ismini söylerse bu çok büyük bir itimadın işaretiydi. Yine şaman geleneklerinde,bir şamanı öldürmek ve güçlerine sahip olmak isteyen diğer şaman, önce bu şamanın ismini bilmeliydi. Ama şamanların da isimleri gizliydi. Kendi isimlerinden hariç, atalarının verdiği gizli bir isme sahiplerdi ve bu isim ölene kadar korunurdu.
