Kuşkusuz dilin, insan için onsuz dünyada deneyimlenen her şeyi kendisiyle gerçek yahut gerçek olamayacak var olan olarak kategorize etme yetkisinin örneğidir.
Nesne kendi kendine eylemez ama ona ad vermek, onu gerçek kılar, bu o nesneyi, o eylemese o eylemiş kadar normal görmemizi bile sağlar. Taş düştü. Derken kimsenin taş'ın özne olmasına itiraz ettiğini görmedim. Ama Ayhan abi etti, ben düşürdüm o düşmedi dedi. Burhan abi düş-ür-mek diye heceleyerek güldü.
