kekremsi inatlardan uzak, baygın bakışlar eşliğinde acıyı tavaya atıp buharlaşmasını izlemek... acı bir kurşun gibi ağırsa ve dur durak bilmiyorsa kalbinizde, bir rüzgar esmesini beklemek neye yarar? kim zikler böyle bir anda ulan sizi?.. acıyı ziktirler eşliğinde tavaya çırpıp bugulamak. havada, sıcak ve kahverengi katran bir koku ve tavanın dibinde kalan bir silik daire...acının bodrum hakimi sizsiniz artık...
geçmiş olsun.