mealen; "acıyı siyasi propaganda malzemesi yapmayın. sorumlular giderse aç kalırım. ülkede istikrar var. istikrar için göt kılı olabilecek kadar şeref yoksunuyum. şerefli ama aç gezemem. şeref karnımı doyurmuyor. karnım doysun yeter. sedye kirlenmesin diye çizmesini çıkarmak isteyen namuslu işçi için ağlıyorum şu an. bak valla gözümden yaş geliyor. bak kürt de ağlıyor çerkez de. hem gözyaşlarımızın rengi de aynı. acılıyız biz. acılı dedim de acıktım valla. bi adana mı söylesem ne yapsam.
başkaları ölüyor ben sadece acıyorum ve acıkıyorum."
şimdi bunların anası babası hastanede doktor hatasıyla ölsün ya da bir ihmalkarlıkla bak bakalım o zaman da acıyı kullanıyor mu kullanmıyor mu?
ne yazık ki hala kıyamet kopmadı. kopsa da kurtulsak bu dünyadan.
edit: başlık başa kalmış. sanırım vicdanına ağır geldi yazdıklarım ya da hafif kaldı vicdanı için.
Bugün bize düşen sadece ve sadece dindirmeye çalışmakken acıyı, gittikçe çoğalan bir hayvan sürüsünün kullanmasına istinaden söylenmiş, adam gibi sözdür.
ölüm acısı dindirilebileceğini sanan hayvanların boş lafıdır. ölüm acısı dindirilemez ancak hesabı sorulur... eğer sorumlular hesap verirse bir nebze rahatlar yakınları ölenler.
