(bkz: öğrenilmiş çaresizlik) hemen arkasından gelecek olandır. acı çekmeye alışkın bünye başarısızlığı yahut mutsuzluğu hayatının bir parçası olarak algılamaya başlar ve gayret etmeyi daha iyiye ulaşmak için çalışmayı unutur.
tavsiyem, herhangi bir kişisel gelişim kitabı okumaya başlayın.
bu tarz kitapları kötüleyen önyargınızı bir kenara atarak elbette.
benimsemekle bi anlamda paralel durumdur.Acı her zaman karşımızda olan bir normal durumdur.Malesef insanevladı bunu ötekileştirip kötü birşey olarak gördüğü için sanki zararlı birşey olarak algılanılıyor.Acı yüceltir,anlamların içini boşaltır,sorgulatır ve ondan büyük his yoktur kanımca.Yani kabullenme etiği biyerde onla barışık olma durumunu çağrıştırıyor bende.Acı kabullenilmez bence,acıya iyi yön verilir.
