hayatta bir kere, takım liderimize duyduğum o sonsuz hayranlığın yarattığı duyguyla haydar dağında zirveye tırmanırken ayaklarımın altı kanamış olmasına rağmen gıkım çıkmamıştı. akabinde dağcılığı bıraksam da ilerleyen zamanlarda takım liderinin hakkımda övgüyle konuştuğunu duyduğumda çektiğim her şeye değmişti.
Çaresizliğin en dip noktası..Kıvranır durursun..Ayağına pranga olan şeyler vardır kaçmak isterken zorunlu müebbetsindir kaderine,ya acın kendisini ötenazi eder yok olur yiter gider sessizce..ya da içindeki ışık görmemiş karanlık odanda seninle kalir ömrünün sonuna kadar..
