bülent ortaçgil'in 2010 çıkışlı sen albümünden acıtan bir şarkı.
Nisan denizi gibi acıtır
Hoş geldin değil hoşça kal acıtır
Aklında resimler hep geri sarıyorsan
Birazda duygun varsa acıtır
Güneşe bakmısız gibi acıtır
Tutuşmuş da yanmamışız gibi acıtır
Ustün biraz hafifse ve ayaz bindirmişse
Kacacak yer yoksa acıtır
Tepemizde bulutlar yağmuru unuttular
Kuru toprak gibiysen acıtır
Ay dolunay, deniz yanıyor
Ben nerdeyim, ben nerdeyim, ben nerdeyim
Saat çok geç belki gece üç
Kimlerleyim, kimlerleyim, ben nerdeyim
Öğrenmiş de inanmamışız gibi acıtır
inanmış ama öğrenmemişiz gibi acıtır
Aklın havadaysa ve sen yerdeysen
Bir de fark edersen acıtır
Yudum, yudum biriktirmişiz
Biri çarpıp dökmüşse
Artık dolmuyorsa acıtırr
Ay dolunay deniz yanıyor
Ben nerdeyim, ben nerdeyim, ben nerdeyim
Saat çok geç belki gece üç
Kimlerleyim, kimlerleyim, ben nerdeyim
Ay dolunay deniz yanıyor
Ben nerdeyim, ben nerdeyim, ben nerdeyim
Saat çok geç belki gece üç...
Kimlerleyim, kimlerleyim, ben nerdeyim
sen 'in ayrıntılar 'dan bile, kulağa yoğun tınlayan çalışması. acıtan mükemmel şarkı. yalnız bir sorun var, bu şarkının özellikle nakaratı eski bir ortaçgil yapıtını andırmakta, çıkar kokusu. haydi hayırlısı. şarkı son zamanlarda dinlediğim en vurucu sanat eseri. nedir o öyle ya, ne yaptın hocam sen?
