engel olunamayan ve süresi yine bilinmeyen bir kayboluştur.. ne kurtulmak ister insan bu sürüklenmeden ne de aydınlığa tahammülü vardır bir süre.. tek bilinen siyahlar içinde hissedilen fakat dokunulamayan acidir.. geçmesi için bir iğne deliği aydınlık, bir küçük el yeterli iken sürüklenirken hepsinden vazgeçilmiştir..
kalbinizi taşlı topraklarda en can alıcı yerinden tutup onu kir pas içinde sürüklemektir. simsiyah yapmaktır, ritimlerini bir bir boğmaktır, nefes alışını toza dumana katmaktır. insan isterse, kendini karartır, karanlığa gerek yoktur.
