Deneyip de olunamadğı zaman, sadece günlüğünüze "kötüyüm ben" yazmakla kalmaktır.
Acımasız olma çabası aslında bencilliktendir. Zor durumda olan Bir yaşlı ve ya kötürüm görüldüğü zaman üzülmemek, duygulanmamak için insanın kendisine aşılamaya çalıştığı ama hiç bir insan gibi insanın başarılı olamadığı eylem.
Acımasız olanların bu işlevi yaparken hiç zorlanmadıklarını ve yaptıklarına hastalıklı beyinlerinde mutlaka kendilerince tutarlı olduklarını ispatladıklarını ve hatta bunu onaylamayanlara dahi çok acımasızca davrandıklarını bizzat gördüğüm için, * içinde merhamet ve iyi niyet tohumu ekilmiş hiç bir insanın acımasız olmaya kalkışmaması gerektiğine inandığım davranıştır.
yüzüne gözüne bulaştırıyor çünkü, ben denedim 5 dakkada gerçek bir acımasız tarafından paçavraya çevrildim.
Acımasızlar işlevlerini gerçekleştirirken toplumun kınamasını ve ayıplanmayı da düşünmezler, sınırları yoktur. Her yol onlar için mübahtır! yeterki siz rezil olun!Kahrolun!
mutlaka haklı olduklarına inanan hasta bir beyine sahip olduklarından ve inatçı olduklarından mümkünse değil acımasız olmaya çalışmak onların yakınlarında dahi bulunmanın kişisel bozuklukluklara sebebiyet vereceğine inanıyorum.
Peki ben o acımasızın yanında ne yapıyorum?
artık bana hiç bir şey hissettiremediğini ve zarar veremediğini göstererek onu çileden çıkartıyorum.
Çünkü acımasızlar karşısındakilerin insanlık bekleyişlerini, umutlarını, yandım anam feryatlarını dinleyerek beslenirler.
Ona o zevki vermezseniz zayıf düşerler düştükçe saldırırlar... saldırdıkça düşerler...
Onun biteceği güne kadar eğer ben ayakta kalırsam,
benden merhamet dilendiği gün de ona ben acımayacağım!
