reşat nuri güntekin'in, harikulade romanlarından sadece bir tanesi. tam bir ibret öyküsü.
sözcük olarak üzerinde durmak gerekirse, aşırısı, karşınızdaki kişilerin gerçek yüzünü görmenize engeldir. acıdığınız insanların bir muhasebesini yaparsanız, hemen hemen hepsinin, acımasızca sizi harcadığını göreceksiniz.
reşat nuri güntekin'in, aceleye getirdiğini düşündüğüm romanı. zira sanki çevresinde birine kızmış da al işte acımak böyle önemli bir şeydir der gibi kaşlarını çatarak 2-3 günde yazmış gibi durmaktadır. karakterler falan çok sığdır ve kendilerinden bekleneni yaparlar. yalnız bir noktada faşizm eleştirisi de taşır bu kitap... kitabın baş karakteri; düzen, nizam manyağı zehra öğretmenin okul bahçesindeki bütün ağaçları fabrikadan çıkmışçasına tek tip hale sokması ve küçük ağaçları kesmesi o dönem her şeyi bir kalıba yerleştirmeye çalışan modernite ve kendinden olmayanı yok eden nazizme bir eleştiri olarak görülebilir.* ayrıca reşat nuri güntekin'in hemen her kitabındaki gibi bu kitapta da kadın imgesi zaten her şeye kızıp duran feministleri kızdıracak niteliktedir.*
reşat nuri güntekin'in ,olayların diğer yüzünü bilmeden yargılama dusturu ile yazılmış güzide eseridir.*
dün gece birden aklıma geldi,elbet bir senaryo yazamayan-bulamayan-yaratamayan piyasa kişisi bu kitabı keşfedecek.elbet, buradaki hüngür hüngür ağlatacak ve ajitasyon yapılabilecek sahneleri ağzından sular aka aka hayal edecek.
ve benzerleri gibi bu kitabıda berbat bir dizi olarak çekip ,bir nesli daha telef edecek. *
Acıma, bir insanın, güç durumda olan veya herhangi bir yönü bakımından belirgin bir eksikliği olan canlılara veya varlıklara karşı beslediği bir duygudur. Bu his, üzüntü, şefkat ve sevgi kavramlarının oluşturduğu karmaşık bir duygudur. Kısaca; "Başka bir kimsenin veya canlının mutsuzluğuna karşı duyulan üzüntü veya merhamet"tir.
Örnekle, görülen muhtaç bir dilenciye karşı duyulan üzüntü, şefkat ve sevgi içeren duygu, acıma duygusudur. insanda bu duygunun eksikliği durumunda acımasızlık adı verilen durum ortaya çıkar. Aynı şekilde bu kişilere de merhametsiz veya acımasız adı verilir.http://tr.wikipedia.org/wiki/Ald%C4%B1rmazl%C4%B1k
acımak'ta, görevine bağlılığıyla tanınmış bir ilkokul başöğretmeni olan zehra hanım'ın trajik serüveni dile getirilmiştir. doğruluk, temizlik, fedakarlık hastalığı, onda insanlığın en değerli yeteneğini öldürmüştür : acımak
Yahu aslan olsan ne olur, ayakların kedi ayaklarıysa? Üzülürüm, kendisi karizmatik, nitelikli, ama etrafı kalitesiz ve niteliksiz yağcılarla dolu parti başkanlarına? Bilir ki iktidarı kaçırdığı an etrafında ne hemşehrisi, ne arkadaşı ne de yağcısı kalmayacak! Bununla yaşamak var ya, insanın bir kaç kez ameliyat olmasına sebep olur!
"empati kurmak" ile arasında ince çizgi vardır. "aşağılamak" ile kalın bir duvar ile ayrılır. bazen "acıma acınacak hale gelirsin" diye duyarsızlaştırmaya sürüklerler insanı. öte yandan bilmezler ki acınacak halin ne oduğu görecelidir ne olduğu tartışılmaz.
reşat nuri güntekin'in en iyi eserlerinden biridir. insanı okurken gerçekten duygu seline kaptıran bir romandır. okurken kendinizi karakterlerin yerine koyduğunuz o müthiş kitaplar var ya, hah işte bu onlardan birisi.
stefan zweig 'ın şahane bir eseri. insanı zaman zaman heyecandan o kadar geriyor ki insan okurken içinden ya da haykırırak 'laaan uzatma şu betimlemeleri kız öldü mü lan kız onu söyle' dedirtiyor.
