illa bir temkin gerekliliğini söyleyen sözlerden..
tüm yanlışlar "sonra sana gelir"den geliyor zaten, başka şey yok..
ne insanın acıyabilecek kadar acıdığından "iyi" durumda olmaması ihtimali, ne diğerine acımanın onu* belki de olmayacağı kadar "kötü"ye itme olabileceği, ne acıma yerine eğer gerçekten ilgilenilmişse çözüm için olmasa dahi o anda basit bir mevzuda yardımın, olumlu hareketin olabileceği.. hiçbir şey, sadece korkutma, temkin..
ne çok duyardık bu kelimeyi.
-acıma sakın!
-aman boşver bakma. acınacak hale düşersin sende, sanada öyle bakar acırlar...!
şimdi anlıyorum ki acımakla değil, yardım etmemekle onun haline düşersin. onun o zavallı, o çaresiz halini görüp yüz çevirebiliyorsan, kalbin sızlamıyorsa ne önemi var o kalbinin?
o yüzden acı! acıma duygusu, merhamet; insana değil kalbi olan bütün canlılara özgü bir erdemdir.
acımasanda onun haline düşebilirsin. düşünsene bir; ya sen o haldeyken millet sana bakmasa, acımasa, yardım etmese!
