"Yeni bi mum yakar bilek, ikide bir diler dilek
kapımı fesatlar çalar da vurulamaz benim yürek
adımı bilene beni sorarsan "içine dönük" der
meşki sevene beni sorarsan "Hayata sönük" der
çevremdekini bana sorarsan ilahtan habersizler
haya perdesinde Görünüp Hayasızca gezenler
burada parti verenler bir selayla giderler
insan ekine benzer elbet ve vardır biçenler
"gidenler unutulur zamanla yenisi gelir" derler
o zamanın ne getireceğini bildiklerini zannederler.
o yüzden gitmiş olanı düşünmez bu kart yürekler.
bir tarafta maneviden bir tarafta paradan evler
Elbet yıkılır paradan evler, Son gülenler Yunus Emreler
O neyler ne söyler bir kulak ver ne söyler
Ne anlarsan o söyler Evliyalar öyle söyler
Aahh nurlar öyle söyler.
Helalim 4 mevsim gibi her saatim
dayanamam ağlarım duyulur vahım
Anlaşılmaz ki derdim
Bağlarım karaları, ben yine bak daldım
Derinlere daldım..
Ben acıma tuz, acım bana yoldur
Canın yolu birdir.
çekil yolumdan az zamanım, ben bu derinin karanlığıyım
aydıncasına cevaplarıma takılacak kulaklar açılsın
hesabım var oraya kalsın. kime güvensem karaya çalsın
güven dağlarım karla kaplı, bağlarımda yakılmış bi cansın
canım acır da yaramı saramaz hiçbir doktor, yine bu yarayı elim sarsın
Yabancılarda doldu taştı, kasabamın huzuru kaçsın
elinden tuttuklarım şimdi başıma taşlar atsın..
bırak da taşlar atsın onlar, ciğerim iyice yansın
yangın içimi kavursun ki dilime eşsiz sözler aksın
sözler bir kulaktan diğerine vesile yapsın
Seccad nesile yenilecekse tez elden toprak alsın
istemezsen uyanamazsın, inanmazsan kazanamazsın
hayatın ipine sıkıca sarılsan da bil, koparsın.
neyin için geliş bilirsin gidiş de onun içindir
boyuna kadar batsan da her sabah bi yemin içindir."
