Temiz ve hijyenik yerlerde yapılması ve işinin ehli ustaların yapması gereken kurabiyedir.
--hemen bir anımı anlatayım--
ortaokul tatilinde bir pastaneye çırak olarak işe alınmıştım, bu acıbadem kurabiyesi normalde yağlı kağıt üzerine dökülür,
her ne hikmetse yağlı kağıt yerine tepsiye sermelik gazete kağıdı kullananlarda vardır,
evet bizim usta bu gazete kağıdı kullananlardan, neyse döktük kurabiyeyi, sürdük fırına sonra usta bana dedi ki;
fikri firar kurabiyeler olunca fırından çıkart hafif nemli bir süngerle altlarını sil ki, yapışan gazete kağıtları çıksın, sonra her kurabiyeyi birbiriyle yapıştır streçle.
tabi o zamanlar iş bir an önce bitsin diye, yalap şalap silmiştim kurabiyeleri,
o gün 10 tane kurabiye alan günlük gazeteyi rahatça okuyabilirdi zannımca*
--bu da böyle bir anımdır--
Kucukken cok severdim, simdilerde kapanan bir pastane satardi folyoda. Ikisi birbirine yapisik olurdu. Ortasi yumusacik olurdu tazeyse. 10-15 yildir yemiyorumdur.
En yakın arkadaşımın annesinin beni bu kadar iyi tanıması… dünden beri duygulanıyorum aklıma geldikçe. Regl etkisi ile olayları abartıyor da olabilirim ama olsun abartılması gereken bir olay bu.
Annemler de çok yakın arkadaş. Dün de beni tekrar istanbul’a kankitomun yanına gitmeden ziyarete geldi. Ah ah birlikte gidecektik ama ben malum.. neyse gelirken Acıbadem kurabiyesi getirmiş…. Hem de en sevdiğim yerden almış….
