Acı, perçin gibidir. Öyle birleştirir, kenetler ki kolay kolay hiçbir şey ayıramaz. Bu yüzdendir ki, acılarla birbirine yaklaşan insanların bağları çok daha sağlam ve yıkılmaz olur.
Ek olaraktan;
"asla aşk acısı çeken birine aşık olmayın. o kişi yaralıdır ve yara bandı olarak sizi kullanır."pablo neruda
fiziksel acı ve ruhsal acı şeklinde ikiye ayırırım. fiziksel acıyı yaşamak istemli veya istemsiz şans veya kader tanımlarına göre gerçekleşebilir. ruhsal acı çeken birisi acı çekmekten hoşlanıyorsa veya hoşlanmıyorsa fiziksel acıyı kendisi oluşturacaktır yada yapacaktır.
Tüm insanların ortak dilidir doğumumuzda öğreniriz hayatımız boyunca eşlik eder bize ve son olarak ölüm döşeğinde son sözünü söyler kimileri çok iyi öğrenmemizi sağlar bu dili lakin onlara teşekkür mü etmek lazım yoksa lanet mi bilinmez.
ilk olarak mantıksızca olan bir şaşkınlıkla karşılarız. Ardından bu kabullenmeyip hırsımıza evrilir ve yavaşça göz yaşına yer bırakır. En sonunda zamanla birlikte alışkanlık halini alıp dilde çıkan yara gibi dostunuz olabilir. Fakat yavaş yavaş aksatıp uzaklaşacağınız bir dost olduğunu sizde kabullenemesenizde çok iyi bilirsiniz.
Eğer acılarınızı,size okyanusun en karanlığı kadar korkunç gelen gerçekleri severseniz, o halde mutsuz olmanız imkansız olur. Bir gün güneşin odanızdaki hüzmesine, bi gün ağaçtaki hardal yağrağa, bi gün sokak lambasına bile mutlu olursunuz. Acıları sevin.
Geleceğe çizdiğim resimler,
Buruk bir kaybediş bıraktı avuçlarıma.
Kırık sevinçler şimdi,
Akşamüstü hüznünden kalma...
Çözemedim hayatın çok bilinmeyenli denklemini,
Yarım kaldı hep mutluluklar...
Örselenmiş papatyalar topladım,çocukluğumdan
Lavanta kokulu öykülerin arasında saklamak için.
Keşke sana özlediğin sevinçler getirebilseydim,
ince hüzünler yerine,
Ama acının tarifi yok...
Acı.
ismi bile bu kadar sıkıcı iken bunu yaşamak Hakikaten acı olsa gerek.
Ayak Serçe parmağınızı sehpanın bacağına vurmanızda can yakar.
Canım dediğinizin bir kem sözü bir kötü hareketide.
Acı...
Harikulade kamufle eder kendini birde.
Senin kanın çekilirken sevdiğinin kem sözlerinden,
Millet serçe parmağına ağlıyorsun sanır ya hani.
Hah işte gerçek acı budur işte.
“Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden bir şeydi."
zaman zaman çok ağır gelen bir yaraya duyulan his. hele ki bu yara ruhta açılmışsa çok daha ağır gelen bir hâl alan. gecenin bir yarısı uyanıp hüngür hüngür ağlamama sebep olan. dağlara taşlara bağırıp sessiz sedasız yeniden yatağıma yatıran. çok ağır hem öyle çok ağır ki. yürek dayanmaz sızısına. dayanmıyor da. yerim yurdum belli değil artık. deli divane gibiyim.
Bu kelime aslında o kadar önemli ki hayatlarımızda. her insan acı çeker. her insan yaşar dünyadaki acıdan payına düşeni. Yalnız bazı insanların payına daha fazlası düşer. daha fazla yanar canları. dumanlar tüter etrafından, görürsünüz. saklamak ister insan acısını. mutlu olmak ister, mutlu görünmek ister. fakat bu insanlar başaramaz, kötü numaracıdırlar anlarsınız. sözlerinde bir burukluk vardır, gülüşleri bile aslında neşe içermez anlarsınız.
şu ortadoğu bataklığında o insanlardan çok fazla var. her gün, her allah'ın günü onlardan bir sürüsünü görürsünüz. yaşarlar, yada yaşadıklarını sanarlar. aslında iç içten içe ölmüşlerdir. bilirler yada bilmemezliğe vururlar. artık kendilerine ait bir mutlulukları kalmamıştır, çocuklarının, kardeşlerinin, onun, bunun mutluluğundan pay çıkartmaktır artık onların mutluluğu. birinin üzerine titreme gereği duyarlar. artık mutluluk kavramı kendinden çıkmıştır çünkü. en son ne zaman mutlu olduklarını unutmamak için hep mazide yaşar bu insanlar. gelecekleğe değilde sanki geçmişe doğru ilerliyormuşcasına zaman..
Herkes kötü şeyler yazmış fakat o kadar da fena olmayan şeydir. insan gerek maddi gerek manevi acı çektiği süreçte pişer, daha olgun ve akıllı biri haline gelir. Beyindeki bu kıvranmalar hızla beiyn devrelerine olmaları gereken yerlere oturtur. Tabii her şey gibi bu da tadında güzel.
