bir gün oynarken farketmezsiniz çiviye basarsınız canınız yanar ayapınız kanıyordur eve gidersiniz, babanızla karşılaşırsınız, noldu diye sorar, cevap verirsiniz ayağıma çivi battı diye gelen cevap çok acıdır sizin için: yeni aldığımız ayakkabıya mı?
her zaman omuzları dik ,yenilmez kahramanız olan babanızın, aile içi bazı sorunlar yüzünden omuzlarının düştüğünü, oturup kara kara düşündüğünü gördüğünüz vakit.
onun başkalarıyla mutlu olduğunu görmek anıdır.* başına kötü bir şey geldiğinde sakin ve soğukkanlı olup hislerinizi belli edemediğiniz, ama içinizden sarılmak gelen andır. arkadaşlığını kaybetmemek için onu sevdiğinizi söyleyemediğiniz, boğazınızda kocaman bir seni seviyorumla sadece 'iyi' diyebildiğiniz ve son olarak deli gibi merak etmenize rağmen nasıl olduğunu soramadığınız ve bununla yaşamanız gerektiği fikriyle savaştığınız yüzlerce anın her biridir.
