hayatın ta kendisidir acıdır, acıtır, diğerleri gibi önce acır sonra zevk alırsın gibi değil! tam tersi önce zevk alırsın sonra acısı çıkar.
en tatlı kısmı baştadır, çocukluktur, bayramlarda arsızca harçlık istebilmektir, kolonyayı tependen aşşağı döktüğün zamanlardır. sonra ilk büyüdüğünü bir gün eve gittiğinde kıcına giren kazıkla fark edersin, sevgilim dediğin, dostum dediğin, belki anne, baba dediklerinden birinin veya okulunun, işinin hükümetin hiç farkettirmeden bıraktığı kazıktır. acıma kısmıda böylece yaşanmış olur.
en gerçek, en acı kısmı da asla sonlanmayacak olduğunu acı acı öğrenmektir.
gerçekler acıdır söylemiyle çelişki oluşturur.
türkçede cümlenin "ama"dan sonra gelen kısmı "ama"dan önce gelen kısmını desteklemez.
yani "deniz çok güzeldi ama yüzemedik", "filmin konusu süperdi ama sonu hiç olmamış" gibi.
ya gerçekler acı değil ya da bu bir çelişki.
