iyi hoş da bip var mı bip?
mesela olacak o kadar gibi siyasi hicvi bol türk serilerini ekrana getirmek konusunda ticari kaygılar mı ağır basar, otokontrol mü?
temeli maliyet kaygıları üzerine kurulu bir iş modelinde, o işin gerçek severlerine içerik üretmeyi dener mi yoksa kitleyi hedeflemek için magazin gündemine girmeyi mi yeğler?
örnek vereyim: o ses türkiye'nin farklı ülke muadillerinde yapılan sahne şovları ve düet hazırlıkları bizimkilerden çok daha kaliteli. hadi maliyeti de geç, ingiliz muadilinde jüri üyelerinin ikisi tom jones ve jennifer hudson this is a man's world şarkısında battle olarak isimlendirilen tür düet yapıyor. atışma, düello, çarpışma, mücadele sözcükleri ile o ses türkiye yi birlikte aratmak istedim ben de, ne bulacağımı merak ediyordum. öyle ya, yıldız tilbe'sinden mfö süne sağlam isimler geçti jüriden, illa vardır diye.
çıka çıka, yarışmacı için seda sayan'ın murat boz'u paraladığı, diğer jürlerin birbirine laf soktuğu görüntüler çıktı. oysa müzik programı ve müzisyenler işin içindeyse, 3 saatlik programın 2-2,5 saati müzikle geçmeli. diyeceğim bu kadar, her türlü farklı konsept programa bunu uyarlayın, sonra da siz deyin bu model tutar mı tutmaz mı?
tanım: eski program teliflerinin, eski-yeni program karmalarıyla oluşmuş katalogla kurulacak abonelik platformu gelirleriyle amorte edilebileceğine aklı kesmiş türk ticaret ve medya devinin büyüme potansiyeli gördüğü alana yatırım yapması durumudur. elbette yatırım tavsiyesi değildir.
Not: son zamanlarda takipçisi fazla olan leyla ile mecnun ve şampiyonlar ligi maçlarının platformda yer alması sürekliliği sağlayacak gibi. ama kalıcılık konusu hala ciddi anlamda şüpheli.
