bir çocuk kızdırır seni, tam döveceksindir "bi daha yapmıcam anne, valla billaha bir daha yapmayacam anne" diye gözünün içine bakar. Tam kapıdan içeri girecekken kapının önünde annesiyle pazarlık yaparlar ya çocuklar: "tamam anne, içeri girecem ama o terliği elinden bırak" diye ha işte öyle bir arkadaş. Herkese kullanıyor bu haylazlığını, sevimliliğini.
gider mahsustan hastalanır, yaptığın çorbayı kötülemek için hastalandığını anlarsın. gider kulis mulis yapar.
Ben böyle tiplerden her türlü aksiliği beklerim arkadaş. Tersoya yattı mı, mümkünü yok, hastayım der, aksırır, tıksırır nasıl davranacağını bilemen, hiç bilemen.
Hocaların bunu el üstünde tutmasının altında da bir şeyler sezmiştim zaar.
okudukları, yazdıkları, çizdikleri, dinledikleri, gördüğü filmler, izlediği oyunlar, yeraltı edebiyatı vs. üzerine uzun uzun sohbet etmek istediğim bir arkadaştır kendisi. Keyiflidir sohbeti de. Fakat ne zaman kendisine bu konular odaklı konsantre olup başvursam; hep aynı sorun zönk diye dikiliyor karşıma: "kıyafetleri"
Evet. Kıyafetleri konusunda profesyonel yardıma ihtiyacı olduğunu gözlemliyorum ne yazık "acta est fabula". Söylemeye dilim varmıyor, hadi ben biraz ipucu vereyim de sen ordan çıkar arkadaşım: "kez..." gibi giyiniyor.
bu da sanırım dış dünya ile onun arasındaki en temel sorun.
Sana kıyafet seçiminde başarılı kompozisyonlar, zevkli kombinasyonlar diliyorum.
