Ben acılar denizinde boğulmuşum
işitmem vapur düdüklerini, martı çığlıklarını
Dalgalar her gün bir başka kıyıya atar beni
Duyarım yosunların benim için ağladıklarını
Ölüyüm çoktan, bir baksana gözlerime
Gör, içindeki o kanlı cam kırıklarını
Bu ne karanlık, bu ne zindan gece böyle
Bütün gemiler söndürmüş ışıklarını
Ben acılar denizi olmuşum, yaklaşma
Sularım tuzlu, sularım zehir zemberek
Baksana; herkes içime dökmüş artıklarını
Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa
Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse
Yılların içimde bıraktıklarını...
ümit yaşar oğuzcan üstadın 1977 tarihli , son kitabı dışında bütün şiirlerinden seçmeler kitabıdır..
acılar denizinde tek başına yüzmediğini bilmek, üstadın da o sularda bir zamanlar kulaç attığını, batıp çıktığını ve boğulduğunu bilmek teselli verir.her su yutuşta akla gelir.
üstad uzaklardan seslenir:dayan...dayan...
