Bugünlerde buna feci kafayı taktım. Hayır ölmek istemiyorum. Ölemem. Kızım var daha yaşına girmemiş. Onu korumalıyım. Bi büyüsün mesleği olsun güzel hayatı olsun sonra öleyim. Babasız büyüdüm ben. Belki bu yüzden ölmeye takıntılıyım.
acaba nasıl öleceğim ? yatakta mı askerde mi ? trafik kazası mı ? kalp krizi mi ? cinayet mi ? yangında yanarak mı ? donarak mı ? yoksa ileride devlet kademesinde yükselmiş iken suikast mi ? bu sorular illa ki her insanın aklına gelmiştir. gelmediyse de artık şimdi geldi..
alkol yok sigara yok radyasyondan da uzak durmaya çalışıyorum.. bi terslik çıkmazsa kanser ya da ölümcül hastalık olacağını sanmıyorum. (allah aha iyi bilir tabi) sanırım kalp krizi olabilir risk taşıyorum çünkü. onun da hayırlısı olmasını dileyelim yine de biz.
