Andrei Platonov'un ne denli haklı olduğunun göstergesi. Katliamlara zincirlenmiş bir nesil olarak varolmayan bir savaşın varolmayan askerleriyiz. Ve üzerimize atfedilen vazife, gerçekliği onaylanmamış bir tasarı. Ve sonucuna göre "gerçek" veya "yalan" denilecek. Ama bu "yalan" olma hali öldürülen bizlere işlemiyor. Çünkü biz gerçek geçirmiyoruz...
Acının örgütlendiği şu süreçte "beyaz toros"lar bir korku timsali olarak "demokrat" olmanın hakkını verirken biz "örgütlü" olmayı yasadışı olmakla eşdeğerde tutalım. Burası toprağın altı değil ki adalet bekleyelim...
andrei platonov'un Çevengur isimli romanında zikrettiği kavram. Komunizm'in ilk zamanlarının anlatıldığı kitapta örgütlenmenin öneminden bahsederken "o zaman acıyı da örgütlemek gerek" diyor karakterlerden biri. ilk okumada oluşturulan yapıyla sarsıcı olsa da sonrasında usa doluşan fikirlerle daha sarsıcı oluyor. Ne demek acıyı örgütlemek?
Kanımca acıyı örgütleyen acıyı çekenlerden öte o acıyı yaşatanların bizzat kendileridir. Yaşanan katliamları gerçekleştirenler acıyı örgütleyenlerdir bu eksende...
