Ayak baş parmağındaki bir tutam kılın gaddar bir kimse tarafından tutulup "çekeyim mi, çekeyim mi he?" nidaları eşliğinde gözlerinin içine bakarken hissettiğin acıdır.
birgün herkes yaşayacak ama allah herkese gecinden versin anne baba kardeş ve evladı kaybetmenin acısı gibi büyük bir acı olamaz heralde. çok şükür ben yaşamadım daha, ama hayattaki en büyük korkumdur. düşüncesi bile insana o kadar acı veriyor ki ancak yaşayan bilir gerçekten nasıl olduğunu... çok sabır gerek.
