didem madak der ki "insan kaderini yıldızlı cokomel kagıtları gibi duzeltemiyor."
boyle seyler agır geliyor bana.
yıldızlı cokomel kagıtlarından top yapıp futbol oynamayı tercih ederim. ihih.
gunlerden bir gun anneannemle survivor izliyoruz. neseli, hayat dolu bir yunan kız var. anneanneme dedim ki ne kadar tatlı bir kız, hayat dolu, aynı ben.
anneannem dedi ki sen artık o kız gibi degilsin, eskiden sendin, ama sen hayatta cok cektin, artık eski nesen kalmadı.
bu denecek sey mi simdi?
aradan yıllar gecti, unutmadım, o kadar agırıma gitti ki..
bana acımayın. trajedilerim kadar kimsenin yasayamayacagı buyuk mutluklarım ve buyuk guzel yasanmıslıklarım da oldu benim.
ben insanlarla trajedilerimiz uzerinden iletisim kurmayı sevmiyorum.
yedik, ictik, gezdik, tozduk, gulduk, agladık, sefamız olsun kardeslerim:)
yasıyoruz bu hayatı;)
